Nieuw-Zeeland Dag 96 & 97 - Van Milford Sound naar Dunedin 16 & 17 oktober 2010

Al vroeg reden we op de 'Southern Scenic Route' richting Milford sound. Dit is een gebied wat bestaat uit fjorden (hoge en steile bergen met diepe meren ertussen) die ontstaan zijn door gletsjers. Tussen de hoge bergen door was de weg soms best smal en bochtig. We waren gelukkig de grote tourbussen voor, dus er was bijna niemand anders op de weg. De tunnel waar we doorheen moesten was smal, nat en donker, maar gelukkig was hij niet zo lang of bevroren. Om 10 uur hebben we een boottrip genomen, die in 2 uur over de fjorden voer. Je ziet op de bergen soms stukken waar niets groeit, deze zijn het gevolg van lawines die eens naar beneden zijn gestort. Door de sneeuw die nog op de bergen ligt, zijn er overal watervalletjes te zien. Ook hebben we eindelijk zeehonden en pinguins van heel dichtbij kunnen zien! De pinguins hebben gele pluimen boven hun ogen, dit is een bepaalde soort. Erg grappig om te zien.

Omdat we hoorden dat het de volgende dag slecht weer zou worden, zijn we na Milford Sound snel weer verder gereden naar het zuiden. Hier zijn we gestopt bij een boerencamping in het plaatsje 'Invercargill', vlak aan de zuidkust. De boerin ging rond etenstijd de lammetjes melk geven en vroeg of ik mee wilde helpen: maar natuurlijk! Wat dronken die beestjes snel zeg! De fles was zo leeg. Je ziet nu overal lammetjes, het is hier immers lente. Echt schattig!

Op zondag 17 oktober was ik jarig! 's Morgens zijn we na het ontbijt doorgereden langs de zuidkust 'The Catlins'. We zijn gestopt bij een aantal baaien, o.a. Waipapa Point waar vroeger een passagiersschip vlak voor de kust is gezonken. Bij eb kun je blijkbaar het wrak een stukje in de zee zien liggen maar helaas waren wij er bij vloed. 's Avonds kwamen we aan in 'Dunedin'. Dit plaatsje ligt aan de oostkust. Hier hebben we heerlijk gegeten in een restaurantje als cadeautje voor mijn verjaardag! 28 jaar alweer...poeh....wat oud ;-)

Nieuw-Zeeland Dag 94 & 95 - Fox Glacier naar Queenstown 14 & 15 oktober 2010

Weer een zonnige dag! Zo'n 500 kilometers gemaakt vandaag. We zijn begonnen met een wandeling van een uur naar de gletsjermond van 'Fox'. Deze vonden we indrukwekkender dan die van 'Franz Joseph', omdat de gletsjer breder en ruiger was. Sommige stukken ijs leken zelfs blauw van kleur.

Hierna zijn we doorgereden richting Queenstown. We reden een mooie kustroute met vele haarspeldbochten. Toen de route weer meer landinwaarts ging, kwamen we langs twee prachtig gelegen meren: 'Lake Wanaka' en 'Lake Wahea'. Het water was superblauw en eromheen stonden bergen met besneeuwde toppen; heel erg mooi!

Rond etenstijd kwamen we aan in Queenstown, een stad van zo'n 11.000 inwoners in het midden van het zuidereiland. Hier hebben we overnacht op een camping die net open was, alles nog mooi nieuw. Queenstown is erg gericht op sportieve (buitensport)activiteiten. Het is de eerste stad in Nieuw-Zeeland waar een commerciele bungeejump geopend werd en er zijn nu talloze manieren om hier te bungeejumpen, de een nog gekker dan de ander.

De volgende dag hebben we hier een stadswandeling gedaan. We liepen langs het water, waar allerlei watersporten mogelijk waren zoals parasailen en jetboaten. Van het water gingen we naar de 'Queenstown gardens', deze zagen er erg mooi en verzorgd uit. Ze doen hier al sinds vroeger aan 'frisbeegolf', gooien met een frisbee in een mandje. Ook 'bowls' (soort jeux de boules) is een sport die veel word beoefend door ouderen. Onze indruk van Queenstown is dat het een erg gezellig ski-stadje is, met allerlei gezellige restaurants en barretjes. De vele hotels en appartementen die er staan zijn er allemaal erg mooi en sjiek uit. We begrepen dat het ski-seizoen net een week over is (vond Hans erg jammer) dus een dagje skieen kon helaas niet.

Bij de I-site in Queenstown vonden we een interessante deal voor een helicoptervlucht boven Queenstown en de bergen. Dit wilden we eigenlijk al doen boven de gletsjers, maar het was belachelijk duur. Nu vandaag dus alsnog gedaan en het was super! Om 3 uur 's middags stegen we op in een strakblauwe lucht met nog 3 andere mensen. Wij mochten voorin zitten. We hebben een landing gemaakt op een van de besneeuwde bergtoppen. Daar lag echt nog een dikke laag: we zakten tot over onze enkels in de sneeuw! Hierna terug gevlogen over het meer en de rivier bij Queenstown. In 45 minuten stonden we weer op de luchthaven, wat ging de tijd snel zeg! Maar wel erg leuk om een keer te doen. We zijn nou eenmaal niet van het bungee-jumpen, skydiven en parachute-springen...hihi ;-))

Nieuw-Zeeland Dag 92 & 93 - Van Abel Tasman Park naar gletsjers 12 & 13 oktober 2010

We werden 's ochtends vroeg opgehaald door een busje die ons naar de 'aquataxi' bracht. Alle toeristen mochten op de boot gaan zitten, die nog op de trailer stond, en zo werden we door een tractor al rijdend vervoerd naar de zee. Daar aangekomen reed de tractor achteruit en liet ons in het water zakken, erg grappig dat dat zo kan. Vervolgens liet onze schipper een aantal mooie baaien zien en hebben we zeehonden op de rosten zien liggen en zelfs een blauwe (mini)pinguin in de zee zien zwemmen! Vervolgens werden we afgezet bij een baai vanaf waar we onze tocht begonnen. Het was een track van zo'n 3,5 uur. Goed te doen en mooie uitzichtpunten op de baaien en de zee.

Rond de lunch waren we terug bij de boer en gingen we weer verder met ons busje. Hierna zijn we gestopt bij 'Cape Foulwind' in het westen, waar je een zeehondenkolonie kon zien liggen op de rosten bij het strand. Er lagen er zo'n 30, maar moeilijk te zien want ze hebben bijna de kleur van de rosten zelf! Erg lief om die beestjes lekker te zien liggen zonnen, zeker de kleintjes waren erg schattig. Op het land bewegen ze zich maar langzaam voort maar in het water kunnen de zeehonden wel 60 km/uur zwemmen!

Na een paar uur rijden hebben we de zonsondergang nog kunnen zien bij de 'Pancake Rocks'. Dit zijn rotsen die lijken op stapels pannenkoeken! Het gesteente van de rotsen is opgebouwd uit kleine laagjes, die langzaam afslijten door het water. Dit geeft een erg bijzonder effect aan de opbouw van de rotsen, mooi om te zien.

De volgende dag zijn we vroeg vertrokken naar het gedeelte aan de westkust waar je gletsjers kunt bewonderen: 'Franz Joseph' was de eerste gletsjer die we bezocht hebben tot aan de gletsjermond. Door de eeuwen heen heeft deze gletsjer zich al een stuk teruggetrokken, maar hij is nog steeds goed zichtbaar. Het blijft toch vreemd om sneeuw te zien terwijl de zon volop schijnt en de temperatuur zo'n 20 graden is!

Hierna doorgereden naar het volgende dorpje, 'Fox Glacier', waar we een wandeling gemaakt hebben rondom een meer; 'Lake Matheson'. Het water in dit meer ligt zo stil als er geen wind is, dat het net een spiegel lijkt. Je kunt hierin dan de reflectie zien van de berg met sneeuw die 'Mount Cook' heet. Het was echt supermooi, kijk maar naar de foto's!

Nieuw-Zeeland Dag 90 & 91 - Wellington naar Picton 10 & 11 oktober 2010

We zijn naar de plaatselijke markt aan het water gegaan in Wellington en daarna naar het museum 'Te Papa'. Dit was erg leuk en interessant. Het was een erg interactief museum dus absoluut niet saai om doorheen te lopen. Meerdere verdiepingen, dus we hebben er bijna de hele middag doorgebracht! Je kon er informatie vinden over de geschiedenis van Nieuw-Zeeland, zoals conflicten tussen de Maori's en de eerste Europeanen. Ook een aantal andere interessante onderwerpen waar het land om bekend staat: Aardbevingen (recentelijk nog een in Christchurch waar we ook nog heengaan), overstromingen, vulkanen en dieren die in Nieuw-Zeeland voorkomen zoals de enorme inktvis die in 2007 is opgevist uit zee. Het beest is 7 meter lang en weegt ruim 500 kg! Wat we erg inventief vonden was het feit dat het museum 'aardbevingbestendig' gebouwd is. Het hele complex staat op een soort rubberen blokken, die de schokken voor een groot deel kunnen opvangen mocht er een aardbeving plaatsvinden.

Ook nog even op zoek gegaan naar een lange broek voor mij, maar zoals altijd waren de langste broeken in de winkels nog te kort, hihi;-) Ik heb nl maar 1 spijkerbroek meegenomen en een dunnere broek. Richting het zuidereiland wordt het alleen maar kouder, dus leek het me wel fijn er nog een bij te hebben, maar helaas...Het heeft vannacht weer geregend en gehageld. Wat een rotweer is het hier zeg! Onze mutsen hebben we maar weer tevoorschijn gehaald!

De overtocht naar het zuidereiland deden we met de 'Interislander', een grote veerboot waar ook auto's op kunnen. De rit duurde 3 uur. Ik dacht dat een reispilletje op zo'n enorme boot niet nodig zou zijn. Nou, verkeerd gedacht. Vanwege het slechte weer waren de golven hoog en wiebelde de hele boot. Gevolg: iedereen liep met kotszakjes. Zelfs Hans, die er normaal niet zoveel last van heeft, zag lijkwit. Maar uiteindelijk hebben wij het zakje niet hoeven gebruiken ;-)

Na de boot en aankomst in 'Picton' zijn we gelijk doorgereden naar 'Nelson', een plaatsje in het noorden. Eerst regende het nog, maar geleidelijk aan werd het droog en zonnig! Heerlijk na al die regen en kou. In 'Nelson' hebben we bij de I-site informatie opgevraagd over het 'Abel Tasman National Park'. Dit schijnt erg mooi te zijn om te bewandelen. Grappig dat de vrouw die ons de informatie gaf vertelde dat ze Nederland goed kent omdat ze vroeger verkering had gehad met een Rotterdammer. Ze kon zelfs enkele woorden Nederlands spreken; altijd leuk om te horen! In Nelson hebben we nog het geografische middelpunt van Nieuw-Zeeland bekeken. Dit stond boven op een berg. Ook het standbeeld van Abel Tasman gezien, een Nederlander die belangrijk is voor de geschiedenis van Nieuw-Zeeland. Hij heeft een groot deel van dit land in kaart gebracht en ontmoette als eerste de Maori's.

Uiteindelijk doorgereden tot een klein plaatsje naast het Abel Tasman park, waar we nu bij de boer in de wei staan te kamperen. Uitzicht op de zee, de paarden, en het idee dat we nog steeds niet hoeven te werken (alhoewel het wel op begint te schieten, we zijn al flink over de helft): wat wil je nog meer???

Nieuw-Zeeland Dag 88 & 89 - Lake Taupo naar Wellington 8 & 9 oktober 2010

Zo, nieuwe koelbox gehaald die het wel doet en op naar het zuiden. Vanuit Auckland, via Hamilton naar 'Rotorua' gereden, een historisch dorpje in het midden van het noordereiland waar men de Maori cultuur graag aan de toeristen laat zien. Ook is het een gebied met vele thermale bronnen. Onze eerste stop was bij een klein openbaar park waar allerlei modderbronnen borrelden. De rook die ervan afkomt ontstaat door de warmte in de aarde eronder en de lucht stinkt naar zwavel! Hierna zijn we naar de grootste geiser in dit gebied geweest: 'Pohutu' gelegen in een natuurpark vol met heetwater-en modderpoelen. We hebben een tour gedaan waarbij een Maori-vrouw vertelde over de geisers en de Maori cultuur. Elke uur spuit de geiser zo'n 30 meter heet water (96 graden celsius!) de lucht in. Ook het gebergte en de stenen eromheen voelen echt warm aan, heel vreemd. Dat de aarde zo warm kan zijn van binnen! Hierna hebben we een show gezien waarin een stukje van de Maori cultuur naar voren kwam. De klederdracht, zang, dans en instrumenten; alles in Maori-stijl. Leuk om te zien.

Onze tweede stop was 'Lake Taupo', een groot meer temidden van de bergen. We waren er rond zonsondergang. Met de zon schijnend op de wolken en de mist op de bergen in de verte kreeg het geheel bijna iets magisch. Zie foto's. Vlakbij het meer stroomt een wilde rivier die uitmondt in een waterval 'Huka Falls', waar je ook op kunt raften. Nou, het leek net een wildwaterbaan, dus mij niet gezien! Uiteindelijk zijn we gaan slapen in het dorpje 'Turangi', ten zuidwesten van het meer. Morgen willen we naar de I-site (soort VVV in N-Z) om meer informatie op te vragen over het natuurpark 'Tongariro'. Hier schijn je namelijk heel spectaculair te kunnen wandelen.

De hele nacht regen gehad en ook de volgende dag: regen, regen, regen! Bij het informatiecentrum vertelden ze ons dat het niet mogelijk was om de bergen van het nationaal park 'Tongariro' te beklimmen, vanwege de slechte weersomstandigheden. We konden een windkracht van 100 km/uur verwachten op de top! Nou, dat deden we dus maar niet. Zelfs in onze 'Hippe koektrommel op wielen' voelden we de windvlagen. We gingen echt wiebelend over de snelweg. We zijn maar snel doorgereden naar de hoofdstad in het zuidelijkste puntje van het noordereiland: 'Wellington'. Daar hebben we de bus kunnen parkeren bij een hostel zodat we de volgende dag naar het centrum konden lopen.

Nieuw-Zeeland Dag 86 & 87 - Cape Reinga 6 & 7 oktober 2010

Op onze route naar het meest Noordelijke puntje 'Cape Reinga', zijn we gestopt bij twee watervallen en hebben we een boterham gegeten bij de 'Bay of Islands'. Dit is een eilandengroep aan de oostkust. Je kunt er allerlei boottrips e.d. doen, maar niets is voor niets en sommige dingen hebben we al in Australie gedaan, zoals dolfijnen kijken, snorkelen en op een zeilboot varen. We kijken nu dus een beetje rond voor andere activiteiten of nemen gewoon een kijkje en genieten van het landschap, toeren langs de vele haarspeldbochten van de bergen en nemen natuurlijk foto's! Nog elke dag zeggen we tegen elkaar hoe fijn het is om zomaar vrij te zijn!!!

De volgende dag hebben we in totaal zo'n 500 km gereden, dat was een heel eind! Eerst zijn we helemaal naar het noordelijkste puntje gegaan: Cape Reinga. Hier staat een oude vuurtoren en de kust is erg mooi. De Maori's (oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland) zien dit punt als een spirituele plek. Ook staat er een boom van zo'n 800 jaar oud op een rots. Deze boom heeft voor de Maori cultuur ook een heilige betekenis.

Na het noorden moesten we weer helemaal naar beneden, waar we langs enorme zandduinen kwamen. Deze hebben we ook al gezien in Australie, alleen was nu de kleur van het zand wat meer oranje-achtig. Sommige toeristen gleden met een soort sleetje van de heuvels af. Wij hadden niet zo'n zin om zand te happen en hebben er gewoon wat rondgelopen. Onderweg weer veel groene heuvels, koeien en schapen. Uiteindelijk zijn we gestopt in Auckland, om daar naar ons verhuurbedrijf Apollo te gaan want onze koelbox leek stuk te zijn. Aangezien we nog dik 2 weken te gaan hebben, leek het ons fijn om deze even om te ruilen!

Nieuw-Zeeland Dag 83 t/m 85 - Auckland 3 t/m 5 oktober 2010

Van Ayers Rock vlogen we op 3 oktober naar Auckland; dit ligt op het Noordereiland van Nieuw-Zeeland. Eenmaal aangekomen om half 12 's avonds op het viegveld, duurde het wel erg lang voordat onze tassen op de loopband verschenen... Na een uur staren naar zowat alle loopbanden die er waren besloten we maar om iemand op te gaan zoeken die onze vermiste tassen kon noteren. Helaas, niemand meer te zien van de vliegmaatschappij, alleen een lege en verlaten luchthaven. Dus hebben we ons hotel gebeld en die kwamen ons netjes ophalen, zodat we in ieder geval lekker konden gaan slapen. De volgende ochtend onze Hippie Camper opgehaald (ja, we hebben er weer een!) en gelijk doorgegaan naar het vliegveld. Hier hebben we onze gegevens doorgegeven en we moesten wachten op de avondvlucht, die waarschijnlijk onze tassen mee zou nemen. We hebben onszelf als troost maar getrakteerd op een heerlijk etentje rond zonsondergang met uitzicht over heel Auckland op de 'SkyCity Tower' (328 meter, het hoogste gebouw van het zuidelijk halfrond). Toen we bij de haven liepen kwamen we nog een leuk kroegje tegen met goede live muziek, dus daar hebben we nog een biertje gedronken. Gelukkig belden ze 's avonds dat onze tassen gearriveerd waren en hebben we ze gauw opgehaald. Als je je eigen spulletjes kwijt bent is dat toch niet fijn.

De volgende dag hebben we Auckland nog wat meer in detail bekeken. Eerst naar de mooi aan het water gelegen wijk 'Devonport' gereden en van daaruit de veerboot genomen naar het stadscentrum. Hier hebben we een route gelopen die in onze Lonely Planet stond. We vonden Auckland niet echt bijzonder te noemen. Natuurlijk stonden er wel een paar mooie gebouwen, maar een gezellige sfeer vonden wij er niet. Auckland en omgeving is een vulkanisch gebied. Dat zie je vandaag de dag nog terug aan de vorm van de groene heuvels die midden in de stad omhoog steken. We hebben er een aantal bezocht. Mooi uitzicht vanaf de heuvels over de stad. 's Avonds zijn we doorgereden naar 'Waipu', een klein plaatsje richting het noorden waar we ook overnacht hebben.

Onze eerste indruk van Nieuw-Zeeland is dat het een mooi groen land is, met vele hoogteverschillen. Op het Noordereiland is veel bebossing. Waar we in Australie kangoeroes, slangen en koala's tegenkwamen, zien we hier koeien, schapen en kleine dieren langs de weg. Tot nu toe nog niet heel bijzonder dus. Het klimaat is overdag aangenaam, zo'n 15 graden en af en toe zon. Helaas schijnt het Zuidereiland kouder te zijn, maar ja, het is zo. We proberen wel de vaart erin te houden om zo veel mogelijk tijd te hebben op het Zuidereiland, want daarvan zeggen de Nieuw-Zeelanders (ook wel Kiwi's genoemd) dat het veel mooier en indrukwekkender is.

Australië Dag 81 & 82 - Outback 1 & 2 oktober 2010

Snel aankleden en hup, door naar Kings Canyon dus. Helaas waren we al net iets te laat (6 uur) om de mooie zachte kleuren van de zonsopgang mee te kunnen maken. De klim die we hebben gedaan was wel de moeite waard. Vooral de kleuren waaruit het gesteente is opgebouwd zijn mooi te zien op de steile rotswanden. Na een uur of 2 lopen werd het al behoorlijk warm! De temperatuur loopt dan al op tot zo'n 35 graden. Dus na afloop een lekkere koele plons genomen in het zwembad en daarna terug gereden naar Ayers Rock en de zonsondergang gekeken, samen met zo'n 500 andere toeristen!!!

De volgende dag weer vroeg op (nu maar 5 uur 's ochtends geprobeerd...) en we waren als eerste bij Uluru. Langzaam kwam de zon tevoorschijn en liet een rode gloed schijnen op de rots. Vele toeristen en vele foto's! Nog wel erg fris zo in m'n korte broekje: 17 graden???Hierna hebben we een rondleiding gevolgd, waarbij een gids vertelde over het oorspronkelijke Aboriginalbevolking van dit gebied: de Anangu. Interessant om te horen hoe zij leefden: de jacht, de ceremonies en de relaties met hun goden en de natuur. Zij zijn al duizenden jaren geleden begonnen met het duurzaam omgaan met de natuur om hen heen om te kunnen overleven.

's Middags zijn we nog naar de Olga's gereden om daar de 'Valley of the Winds' track te doen. Helaas was deze gedeeltelijk gesloten vanwege de te hoge temperatuur: 40 graden. We mochten alleen een klein stukje de berg op. Dat was al genoeg: mijn hoofd leek echt een tomaat ;-)

Na het eten nog even zitten kletsen met jawel: Nederlanders! Die hebben we de afgelopen 2 maanden nog niet eerder gesproken. Gelukkig is ons Nederlands ook nog op niveau, hihi.

Morgen vliegen we door naar het volgende land: Nieuw-Zeeland!