Aan alles komt een eind...15 november 2010
Tja, zo is het nu eenmaal. En wat is de tijd voor ons gevlogen! Echt niet te geloven. En ik moet zeggen, zo na 4 maanden reizen zijn we het nog steeds niet beu. Het was heerlijk om iedere dag vrij te zijn en te doen wat je wilt. Dat gevoel is denk ik het heerlijkste van al dat reizen wat ons is bijgebleven.
Daarnaast hebben we veel verschillende landen gezien en dus veel indrukken opgedaan. Wat is de diversiteit van de natuur op de wereld toch mooi! En wat heeft de mens hier toch een invloed op...Neem bijvoorbeeld het Great Barrier Reef wat over enkele tientallen jaren niet meer zal bestaan; de extreme droogte en bosbranden in Australie; de jungle op Sumatra die gekapt wordt voor palmoliebomen; de duizenden vierkante kilometers met suikerriet in Australie waar ooit ook bossen groeiden... Wij weten ook niet hoe dit aan te pakken is, maar de enorme bevolkingsgroei in China en Indonesie belooft niet veel verbetering voor de toekomst.
Overal op de wereld zie je arm naast rijk en zowel geluk als treurnis. Neem nou Indonesie waar men over het algemeen niet zo'n hoog inkomen heeft en men echt gericht is op het toerisme als inkomstenbron. Toch zijn de mensen in de dorpjes ook gelukkig met weinig bezittingen. Op Fiji hebben de mensen ook niet zoveel geld te besteden, maar dat zij genieten van elke dag is duidelijk te merken aan de opgewektheid en gastvrijheid die daar heerst. Australie en Nieuw-Zeeland zijn erg welgestelde landen, waar de bevolking ook erg hartelijk is. De mensen daar werken hard, maar hebben geen last van ook maar enige stress. In Amerika is het verschil tussen rijk en arm erg duidelijk zichtbaar. Je ziet in Los Angeles en San Francisco veel dure en grote auto's rijden maar ook heel veel zwervers op de straat. Zoals we van Steve begrepen zijn de mensen blij met de komst van Obama als president, die ervoor gezorgd heeft dat er nu voor alle mensen een ziektekostenverzekering beschikbaar gaat komen. Maar voordat we al onze indrukken gaan opsommen wat teveel is voor deze pagina, hebben we wel ingezien dat ons koude kikkerlandje (met nadruk op KOUD) toch zo slecht nog niet is. Ja, we hebben file's, alle prijzen in Nederland liggen hoger dan in de landen die we bezocht hebben, het weer zit niet altijd mee enz enz. maar...we hebben geen aardbevingen, burgeroorlog, tsunami's, tornado's, bosbranden, drinkwater tekort enz. Wel een fijn idee toch?
We hebben toegeleefd naar 15 november en vinden het dus ook prima om weer terug naar huis te gaan. Nog 1,5 week thuis hangen en rommelen en dan ga ik weer aan het werk. Hans gaat rustig aan op zoek naar een baan en verder zien we het wel.
We vonden het erg leuk om onze verhalen op onze website te zetten. Het was ons reisdagboek. Ook erg leuk om jullie reacties te lezen, vaak werden onze verhalen en foto's druk bezocht! Bedankt daarvoor allemaal en hopelijk tot snel!
Groetjes Anne en Hans
California Dag 122 t/m 125 - San Francisco - 12 t/m 15 november 2010
Na een vlucht van één uurtje kwamen we aan in San Francisco. Ons hostel (ja, we blijven nog even in de backpackers-style nu het nog kan) ligt erg centraal, vlak bij Union Square, een van de meest centraal gelegen pleinen hier. En wat een weer! Het leek wel of we de zon hadden meegenomen vanuit L.A. Normaal gesproken is het weer in San Francisco helemaal niet zo mooi, vooral niet rond deze tijd als de winterperiode is aangebroken. Wat een geluk!
Voor deze laatste 3 dagen in San Francisco hebben we een toeristenbuspas genomen zodat we gebruik konden maken van de 'Hop-on, Hop-off' bus. Deze had verschillende routes, zowel door het centrum als wat verder weg. Op vrijdag zijn we zelf naar Pier 39 gelopen. Ze hebben hier allerlei toeristische winkeltjes en restaurants en de zeeleeuwen liggen op 5 meter afstand te zonnen op de steigers! En wij maar zoeken in Nieuw-Zeeland en Australie naar wildlife...
Zaterdag hebben we zowat de hele dag in de bus gezeten (wel open-dak natuurlijk) en werd ons van alles verteld over mooie gebouwen in San Francisco en die hebben ze een heleboel zeg! Wauw, wat een mooie stad is dit. Heel levendig, in tegenstelling tot wat je ziet in L.A. vinden wij. Er is van alles te doen en de sfeer is leuk. Je ziet nergens zoveel fietsen en scooters in Amerika als hier. Ze hebben hier zelfs een winkel zitten waar de Nederlandse 'bakfiets' verkocht wordt!
We zijn uitgestapt bij dé bezienswaardigheid van San Francisco zoals je die wel kent van oude Amerikaanse t.v. series: de 'Golden Gate Bridge'. Echt indrukwekkend om er over heen te lopen. Vanaf hier hadden we ook een mooi uitzicht op de skyline van San Francisco. Het weer zat echt mee werd ons verteld, want vaak staat de brug helemaal in de mist.
Op zondag hadden we kaartjes om naar 'Alcatraz' te gaan, de gevangenis gelegen op een eilandje enkele kilometers vanaf de stad. Dit was erg indrukwekkend om te zien. M.b.v. een audiotour werd ons verteld hoe het leven van de gevangenen er vroeger uit heeft gezien en hoe er geleefd werd op het eiland. De verhalen over ontsnappingen en de foto's van de gevangenen zoals die van de bekende 'Al Capone' zijn ons wel bijgebleven en als je dan in zo'n kleine cel zit en bedenkt dat die mannen hier zowat de hele dag moesten doorbrengen...
De laatste dag is morgen, waarbij we nog de bekende 'Lombardstreet' gaan bekijken. Dit is de kronkeligste straat hier in San Francisco, waar iedere auto een keer overheen wil rijden. Wij doen het maar tevoet. Misschien kunnen we ook nog een ritje doen in een van de trams ('cablecar' genoemd) die worden voortbewogen door kabels in de grond. Daarna moeten we al vertrekken richting het vliegveld want rond 16 uur 's middags gaat onze vlucht terug naar ons koude kikkerlandje!
California Dag 112 t/m 122 Los Angeles 1 t/m 11 november 2010
De laatste 1,5 week hebben we doorgebracht in en rondom het huis van Hans' vroegere schoolvriend Steve. Hij woont in een buitenwijk van L.A. in een typisch Amerikaanse wijk samen met zijn vrouw en schattige dochtertje. Hans gaat regelmatig naar Amerika om hem een bezoek te brengen. Andersom is het moeilijk voor hem om naar Nederland te komen i.v.m. werk en kosten. Alhoewel ze ver van elkaar vandaan wonen zijn het hele goede vrienden. Zoals 2 jaar geleden waren we ook deze keer weer meer dan welkom!
De leefstijl van Amerikanen is toch wel anders dan die van ons. Ze werken hier veel en hebben weinig vakantie. Zo werkt de vrouw van Steve gewoon 40 uur in de week en werkt hijzelf in een bar, waarbij hij vaak avonduren draait, tot laat in de nacht. Het dochtertje gaat mee van hot naar her. Wij hebben ook een dag op haar gepast, het is echt een vrolijk ding met een eigen willetje! Hans heeft zelfs luiers verschoond, wauw! Hihi ;-)
Ook gaat men hier veel uit eten. We hebben dan ook bijna iedere avond gegeten in goede restaurants: mexicaans, italiaans, steak enz. Ook hebben we veel geshopt. Alles is hier zoveel goedkoper dan in Nederland, je wordt er gewoon hebberig van! Er gaat meer mee naar huis dan we bij ons hadden toen we hier kwamen: jassen, schoenen, blousen, enz. Verder hebben we met de kleine meid dingen gedaan zoals naar de speeltuin, naar het strand (het was vaak nog ruim 30 graden!!!) bbq-en in de buitenlucht en naar het pretpark. Een week van lekker relaxen en leuke dingen doen voor ons!
Fiji Dag 109 t/m 111 The Westin 29 t/m 31 oktober 2010
En mooi dat de Westin is! Echt een enorm resort in het havenplaatsje 'Denarau' met alle luxe die daarbij hoort. Je kunt je hier (als je veel geld hebt) dagenlang vermaken; massages, in het bubbelbad, chique uit eten, tennissen, etc. Hiernaast ligt het Sheraton Hotel en Hillton Hotel waar we ook gebruik van mogen maken, niet verkeerd toch? Wij Hollanders hebben natuurlijk gebruik gemaakt van de 2 nachten halen = 1 betalen aanbieding, maar genieten bij het zien van al die luxe :-) Het is weer eens wat anders dan slapen in de jungle zullen we maar zeggen en we vinden het leuk om van beide geproefd te hebben.
Naast deze resorts liggen de 'residential area's. Hier lopen voornamelijk blanke mensen rond, waarschijnlijk de Australiers en Nieuw-Zeelanders met teveel geld. Zij hebben zowat allemaal hun eigen privéboot in de 'tuin' liggen en wanneer ze geen zin hebben om te varen gaan ze gewoon even naar de golfbaan. Kortom, 'Denarau' is het Bloemendaal van Fiji zeg maar.
Op zaterdag hadden we een trip geboekt staan naar 'South Sea Island', een ander klein eilandje hier in Fiji. Helaas moesten we het mooie resort weer voor een dag verlaten, maar daarentegen kregen we een dag vol vermaak terug. We hebben gesnorkeld en de mooiste vissen gezien (ook een vis die erg veel weg had van een kleine haai, dus wij als een gek zo snel mogelijk weer terug naar het strand), we hebben gevaren op een kleine catamaran en konden de onderwaterwereld bekijken in een glass-bottom-boat. Tussendoor hadden we gratis drank, dus hebben Hans en ik een paar lekkere Fiji biertjes gedronken en zitten kletsen met een aantal andere gasten van het eiland (waaronder één Nederlander, jawel!) Het was een superleuke dag en we hebben er weer een bruin laagje bij!
Helaas zijn de 7 dagen in Fiji nu alweer voorbij....en we willen hier niet weg...altijd zon en lekker warm...maar we hebben ook al weer zin in: L.A.!!! Steve kijkt al naar ons uit!
Fiji Dag 104 t/m 108 Beachcomber Eiland Resort 24 t/m 29 oktober 2010
Leuk om weer in een heel ander klimaat en andere cultuur te zijn! Op het vliegveld werden we verwelkomd met muziek en een enthousiast 'Bula!' wat iets als 'welkom/hallo' betekent. Daarbij kregen we een ketting van schelpen om onze nek. De mensen die hier in het toerisme werken hebben allemaal vrolijke kleding met bloemenprints aan, een soort sarong om (ook de mannen) en een bloem in het haar, precies zoals de plaatjes in de reisgidsen. Daarbij zijn ze allemaal erg aardig en je voelt meteen het 'relax, take it easy' gevoel. Alles doen ze hier op het gemak en zonder stress. Heerlijk, wat een leven...
Gisteravond na aankomst een nacht doorgebracht op het grootste eiland van Fiji in hotel 'Smugglers Cove'. Hier hebben we heerlijk gegeten met de voetjes in het zand, onder het rieten parasoldakje zoals je ze vast wel kent. Er vielen even wat druppels maar de temperatuur was goed, zo'n 25 graden. Wel even wennen die 'hitte' na dat koude Nieuw-Zeeland! Ook kregen we wat entertainment te zien van vuurdansers. De sfeer zat er bij ons al meteen in.
Vanochtend met de boot naar 'Beachcomber Island' gegaan. Bij aankomst weer een warm welkom met live zang. We hebben hier een huisje met ocean-view. Nou, we zitten inderdaad enkele meters van het strand af, maar de 'view' is ver te zoeken helaas. Als we hier 20 jaar eerder waren geweest hadden we waarschijnlijk wel iets van de zee kunnen zien omdat de bomen nog wat kleiner waren, hihi. Maar goed, het is een leuk huisje op een leuk piepklein eilandje. Het is echt klein, want in 10 minuten ben je heel het eiland rond gelopen! Alles is aanwezig: bar, restaurant, bubbelbadje, massage, watersport te huur, internet enz. dus meer hebben we niet nodig! (ja, geluk op mooi weer dan...)
We hebben op dit eiland in totaal 4 nachten gelogeerd en het weer viel echt alles mee. Eén dag heeft het de gehele dag geregend, maar de temperatuur was dan nog gewoon zo'n 25-30 graden, dus je merkte er weinig van. De andere dagen werden we wakker met de zon op ons bolletje omdat we een nieuw huisje hadden gekregen met supermooi uitzicht op zee. Dit keer konden we het wel 'oceanview' noemen dus!
Verder lekker gezwommen en gesnorkeld, veel boeken gelezen, lekker gegeten (zat erbij in) en vooral veel niks gedaan. Nog een middag naar 'Treasure Island', het eilandje hier tegenover gegaan. Zelfde idee als ons eiland, alleen hadden ze daar een groot zwembad en dat hadden we op Beachcomber niet.
Helaas zit het er hier al weer bijna op. We zijn echt helemaal tot rust gekomen na al dat reizen, hihi. Morgenvroeg vertrekken we naar het hoofdeiland en hebben dan nog 2 nachten, 3 dagen op een luxe resort: 'The Westin Hotel'.
Nieuw-Zeeland Dag 103 Christchurch 23 oktober 2010
Onze laatste dag en nacht in Nieuw-Zeeland. We hebben vandaag onze spullen weer in orde gemaakt (gewassen, tassen ingeruimd) en zijn nog even een stuk gaan lopen aan de andere kant van het centrum waar we nog niet eerder geweest waren. De botanische tuinen zaten vol met bloesem en kleurige bloemen, erg mooi. Ook heeft Christchurch een groot park 'Hagley' genaamd, waar vanwege het 'Labourweekend' een gratis concert werd gehouden. Zowat heel Christchurch leek hier te zijn. Velen hadden een eigen kleedje meegenomen en een picknickmand en zaten gezellig op het gras. Wij hebben er ook even gezeten, zelfs in de zon! Die liet zich gelukkig ook nog even zien. Zo kan het het ene moment koud zijn en als de zon erdoor komt weer warm. De locals vertelden ons ook altijd een trui, zonnebril en zonnebrand bij zich te hebben, aangezien het binnen een uur 15 graden kan schelen als de wind draait!
Nieuw-Zeeland was mooi, misschien qua natuur wel mooier dan Australie. De bergen met sneeuw, de valleien, de groene heuvels, de meren en de schapen niet te vergeten :-) Want die hebben ze hier in overvloed! We begrijpen goed dat men hier de verfilming van 'Lord of the Rings' heeft gedaan. Toch was het zoals we vantevoren al verwacht hadden vaak nog behoorlijk fris. Vooral de nachten waren koud en de bewolking en soms ook regen gaf ons toch een minder vrolijk gevoel. We hebben dan ook erg zin om weer verder te gaan. Fiji, een tropische bestemming; het kan niet beter! (Helaas zijn de voorspellingen voor komende week regen en onweer..)
Nieuw-Zeeland Dag 101 & 102 - Mount Cook 21 & 22 oktober 2010
Vanochtend was het bewolkt en regenachtig in Christchurch, dus besloten we om toch nog maar iets te gaan ondernemen. We zaten immers al 3 dagen in Christchurch en deze stad heeft best leuke dingen als het lekker weer is. Aangezien het totaal geen lekker weer was, hadden we geen keus vonden we ;-)
Met de Hippie koektrommel naar het midden van het zuidereiland gereden: Mt Cook. Dit is de hoogste berg van Nieuw-Zeeland en is erg populair onder de toeristen. Men doet hier wandelingen van een aantal uur tot meerdere dagen. De berg is onderdeel van een enorme bergketen 'Southern Alps'. De toppen van deze bergen liggen zowat het hele jaar door onder de sneeuw, zo ook Mt Cook. We hebben eerst een klein meer bekeken waarin ijsbergjes liggen die van de 'Tasman' gletsjer naar beneden zijn gekomen. Dit schijnt de grootste gletsjer van Nieuw-Zeeland te zijn. Erg apart om het ijs zo in het water te zien drijven! De gletsjer zelf was helaas niet wit meer door al het puin en zand wat er door de jaren heen op is komen liggen.
Ook hebben we prachtige foto's gemaakt van 'Lake Tekapo'. Dit blauwe meer ligt temidden van de besneeuwde bergen, zo mooi! Het water is zo felbauw door de gletsjers die er vroeger waren. Zij hebben een bepaald mineraal achtergelaten waardoor het water een soort melkachtige waas lijkt te hebben. De weerkaatsing van het zonlicht hierin geeft de felblauwe kleur.
's Avonds hebben we ons geregistreerd bij een DOC camping (nationaal park camping, alleen w.c. dus) temidden van de besneeuwde bergen. Erg mooi uitzicht, maar ook erg koud zo hoog. Gelukkig hoefden we ons eten alleen maar even op te warmen dus daarna zijn we met jas en muts in onze rijdende diepvries gedoken. De wijn en onze slaapzakken hielden ons warm......!
De volgende morgen zijn we vanaf de camping een 3 uur durende wandeling gaan doen die uitkwam bij de gletsjermond van Mt Cook. We moesten over wiebelbruggen hoog boven de rivier, leuk! De gletsjer zag je uitkomen in een meer, waar ook wat stukken ijs in dreven. Deze gletsjer was wel beter zichtbaar, maar helaas was ook hier van het witte ijs weinig meer te zien. We vonden het een heel mooie omgeving.
's Avonds hebben we afgesproken met een vriend van een ex-collega van Hans, die sinds 4 jaar in Christchurch woont. Lekker een biertje gedronken in een leuke kroeg, samen met vrienden van hem die meestal op vrijdag een 'after work drink' doen. Tot onze verbazing waren er naast de Nieuw-Zeelanders en Australiers wel 5 andere Nederlanders aanwezig! De een werkte hier, de ander was op doorreis en via via kenden ze elkaar allemaal. Leuk!
Nieuw-Zeeland Dag 98 t/m 100 - Christchurch 18 t/m 20 oktober 2010
In Dunedin zijn we langs het oude treinstation gereden, een erg mooi gebouw. Ook zijn we omhoog gereden op de steilste straat van de wereld! Ik heb hem omhoog gelopen en was helemaal buiten adem. En dan te bedenken dat daar dus gewoon mensen wonen die dat waarschijnlijk dagelijks moeten doen.
Naast de stad ligt het schiereiland 'Otago', waar je Albatrosvogels en pinguins kunt spotten. Helaas was er geen Albatrosvogel of pinguin te zien toen wij er waren; misschien waren we er niet op het juiste moment of vonden de beesten het gewoon te koud met 9 graden en wind, dat kan ook.
Wij vonden het in ieder geval erg koud, dus reden maar verder naar het volgende stadje: 'Oamaru'. Dit staat bekend om de pinguinkolonies die hier het hele jaar door te zien zijn. Zo rond half zes 's avonds gaan de beestjes naar hun nestjes in de duinen. Dit was onze laatste kans! En ja hoor, eerst van hééél ver weg zagen we een paar pinguins uit het water over het strand waggelen. Vanaf het strand klommen ze omhoog in de duinen en daarna zagen we ze ineens van een paar meter afstand. Zo konden we heel goed de gele band rondom de ogen van deze zeldzame soort zien. Je hebt namelijk ook nog de blauwe pinguinsoort, die hier ook voorkomt, maar helaas niet in deze baai.
Nadat we weer helemaal onderkoeld waren geraakt door het 1,5 uur pinguin-spotten zijn we doorgereden naar onze eindbestemming van Nieuw-Zeeland: 'Christchurch'. Hier hebben we een camping gevonden in het centrum. Zoals jullie vast wel gelezen hebben heeft hier in september een flinke aardbeving plaatsgevonden, 7.1 op de schaal van richter, waarbij vele oude gebouwen en straten verwoest zijn. De schrik zit er bij de bewoners dan ook nog goed in. In het museum in Wellington hadden ze al een hele expositie over deze gebeurtenis en in Christchurch zelf werken ze hard om alles weer in orde te maken. Wij hadden nooit gedacht dat we hier nog iets van mee zouden maken:
Vanochtend rond 11.30 uur zat ik even voorin de bus te wachten op Hans, die naar het toiletgebouw was. Ineens leek het net of onze bus een enorme windvlaag te pakken kreeg; ik schommelde echt behoorlijk heen en weer. Ook leek het net of er een trein aan kwam donderen qua geluid. Voor ik het me besefte was het al weer over en ik vond het vreemd dat het zo'n plotselinge rukwind leek te zijn. Hierna kwam Hans een beetje beduusd uit het w.c. gebouw gelopen en vroeg of ik dat ook had gevoeld; ja dus, dit was een naschok! We hebben een kleine aardbeving meegemaakt, heel bizar zeg! Hans vertelde dat zijn w.c. bezoek net een eftelingatttractie leek, aangezien de wanden behoorlijk van links naar rechts bewogen. Gelukkig zijn de meeste gebouwen hier van hout, dat beweegt nog enigszins mee ;-)....maar het was wel heel vreemd en toch ook een beetje griezelig. Volgens de mensen hier was het de heftigste naschok na de aardbeving zelf, zo rond 5 op de schaal van richter. We kunnen ons voorstellen dat het echt heel eng is om een 'echte' aardbeving mee te maken. Deze naschok viel dan dus nog mee qua schade, om ons heen was er niets aan de hand, alles stond nog op zijn plek. Toch wat lichte paniek bij de mensen hier; we hoorden wat sirenes op de straat en men belde wel even naar familie e.d. om te vragen of alles in orde was. Wat een belevenis zeg!
Aan het einde van de middag zijn we de stad ingegaan, gewoon even wat rondgelopen. De winkels waren al dicht dus de stad was een beetje verlaten vonden wij. Wat we wel zagen waren de verwoeste gebouwen van de aardbeving van 4 september j.l. Er stond ook een verslaggeefster bij een gebouw die waarschijnlijk verslag stond te doen van de naschok van vandaag. Morgen gaan we de stadswandeling doen die staat beschreven in onze lonely planet.
De volgende dag hebben we wat rondgelopen en wat geshopt (heb nog leuke nette pumps gekocht hihi) en zijn we een reisbureau binnengestapt om eens te kijken wat Fiji te bieden heeft. We vliegen aankomende zondag en omdat dit weekend een feestdag is in Nieuw-Zeeland kregen we te horen dat er al veel volgeboekt was. Maar de reisadviseuse deed erg haar best en had uiteindelijk een hele leuke reis voor ons samengesteld. We gaan een paar dagen naar een kleiner eiland en 2 nachten verblijven we in een luxe resort op het grootste eiland. We hebben er erg zin in!