Nieuw-Zeeland Dag 90 & 91 - Wellington naar Picton 10 & 11 oktober 2010
We zijn naar de plaatselijke markt aan het water gegaan in Wellington en daarna naar het museum 'Te Papa'. Dit was erg leuk en interessant. Het was een erg interactief museum dus absoluut niet saai om doorheen te lopen. Meerdere verdiepingen, dus we hebben er bijna de hele middag doorgebracht! Je kon er informatie vinden over de geschiedenis van Nieuw-Zeeland, zoals conflicten tussen de Maori's en de eerste Europeanen. Ook een aantal andere interessante onderwerpen waar het land om bekend staat: Aardbevingen (recentelijk nog een in Christchurch waar we ook nog heengaan), overstromingen, vulkanen en dieren die in Nieuw-Zeeland voorkomen zoals de enorme inktvis die in 2007 is opgevist uit zee. Het beest is 7 meter lang en weegt ruim 500 kg! Wat we erg inventief vonden was het feit dat het museum 'aardbevingbestendig' gebouwd is. Het hele complex staat op een soort rubberen blokken, die de schokken voor een groot deel kunnen opvangen mocht er een aardbeving plaatsvinden.
Ook nog even op zoek gegaan naar een lange broek voor mij, maar zoals altijd waren de langste broeken in de winkels nog te kort, hihi;-) Ik heb nl maar 1 spijkerbroek meegenomen en een dunnere broek. Richting het zuidereiland wordt het alleen maar kouder, dus leek het me wel fijn er nog een bij te hebben, maar helaas...Het heeft vannacht weer geregend en gehageld. Wat een rotweer is het hier zeg! Onze mutsen hebben we maar weer tevoorschijn gehaald!
De overtocht naar het zuidereiland deden we met de 'Interislander', een grote veerboot waar ook auto's op kunnen. De rit duurde 3 uur. Ik dacht dat een reispilletje op zo'n enorme boot niet nodig zou zijn. Nou, verkeerd gedacht. Vanwege het slechte weer waren de golven hoog en wiebelde de hele boot. Gevolg: iedereen liep met kotszakjes. Zelfs Hans, die er normaal niet zoveel last van heeft, zag lijkwit. Maar uiteindelijk hebben wij het zakje niet hoeven gebruiken ;-)
Na de boot en aankomst in 'Picton' zijn we gelijk doorgereden naar 'Nelson', een plaatsje in het noorden. Eerst regende het nog, maar geleidelijk aan werd het droog en zonnig! Heerlijk na al die regen en kou. In 'Nelson' hebben we bij de I-site informatie opgevraagd over het 'Abel Tasman National Park'. Dit schijnt erg mooi te zijn om te bewandelen. Grappig dat de vrouw die ons de informatie gaf vertelde dat ze Nederland goed kent omdat ze vroeger verkering had gehad met een Rotterdammer. Ze kon zelfs enkele woorden Nederlands spreken; altijd leuk om te horen! In Nelson hebben we nog het geografische middelpunt van Nieuw-Zeeland bekeken. Dit stond boven op een berg. Ook het standbeeld van Abel Tasman gezien, een Nederlander die belangrijk is voor de geschiedenis van Nieuw-Zeeland. Hij heeft een groot deel van dit land in kaart gebracht en ontmoette als eerste de Maori's.
Uiteindelijk doorgereden tot een klein plaatsje naast het Abel Tasman park, waar we nu bij de boer in de wei staan te kamperen. Uitzicht op de zee, de paarden, en het idee dat we nog steeds niet hoeven te werken (alhoewel het wel op begint te schieten, we zijn al flink over de helft): wat wil je nog meer???
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}