Indonesië Dag 19 & 20: Sumatra - 31 juli & 1 augustus 2010

Om 9 uur stonden we klaar en gingen met gids en 2 jongens uit België de jungle in. De backpacks bleven bij het hotel want dat is natuurlijk veel te zwaar voor zo'n tocht. Alleen een kleine backpack, flink wat water en natuurlijk het fototoestel waren nodig.

Vanwege de stortbui van de vorige dag was de grond in de jungle erg glad. Het was zweten geblazen: heel hoge luchtvochtigheid en steeds maar klimmen en dalen. Er is wel een paadje in de jungle maar dat bestaat meer uit wortels en blubber dan wat anders. Om de zoveel tijd stopten we even en vertelde de gids over de dingen die we zagen. Zo gebruikt men de rubberbomen voor rubber 'af te tappen' en hebben veel bladeren van planten en vruchten een medicinale werking. We zagen kleine grijze aapjes, die de bananen heel zachtjes uit mijn handen pakten en op aten. Daarna kwamen ze gewoon naast ons zitten! Als je even niet oplet, pakken ze wel je tas omdat ze denken dat daar iets lekkers in zit. Zelfs onze gids werd verrast toen een kleine aap ons fruit weg griste en de boom in klom! Opletten dus! Ook hebben we grote hagedissen gezien, een enorme soort pauw, grote mieren (die men gewoon eet) en mochten we verschillende vruchten proeven, inclusief een stuk boomschors, bah! Hiervan maakt men malariaremmend medicijn en tonic. Dus als je van tonic houdt hoef je alleen zelf de gin mee te nemen!

Maar de grootste blikvangers zijn toch wel de oerang oetangs. De gids maakte aapgeluiden en lokte met banen en al snel zagen we een moeder met kleintje. Echt zo schattig! Ze zaten op 3 meter afstand en bleven gewoon zitten staren naar de fotograferende toeristen om hen heen. Ongelooflijk om zo dicht bij te kunnen komen. Ik denk dat we zo'n 5 oerang oetangs hebben gezien, inclusief 'Mina', het agressieve vrouwtje. Haar hebben we vanaf grote afstand bekeken, want ze staat bekend om het achterna zitten en bijten van tientallen mensen...

Na zo'n 5 uur jungle-en kwamen we aan bij het 'kamp'. Aan de rivier heeft men een aantal stokken opgezet met zeil erover en eronder liggen de slaapmatjes. Als ik thuis een spin zie, loop ik er al voor weg. Ik heb dan ook meerdere keren gedacht: 'waarom doe ik dit?' Maar goed, wie A zegt moet ook B zeggen. Hans is hier minder moeilijk in en heeft me gelukkig meerdere keren gerustgesteld.

Samen met zo'n 10 andere toeristen hebben we hier de nacht doorgebracht. Ik ben wel duizend keer rechtop in m'n slaapzak gaan zitten, omdat ik niet kon slapen en dacht aan al die beestjes die waarschijnlijk om ons heen kropen...Ook 's nachts maakt de jungle een enorme herrie, m.n. krekelmuziek. Je hoort van alles, maar ziet ab-so-luut niets in de duisternis. Hans heeft letterlijk een groot beest met 4 poten over zijn borst voelen kruipen zonder te kunnen zien wat het was!

Eten werd bereid door de gidsen, het was erg lekker. Alles heel primitief: zitten op de grond, wc in de bosjes, eten met je handen, douchen in de rivier, koken boven het vuurtje, echt zo 'back-to-basic.' De 2e dag gingen we nog 2 watervallen bekijken en daarna terug 'tuben' naar de bewoonde wereld in een rubberband. Gelukkig hoefden we toen niet meer door de jungle te lopen.

's Avonds doorgereden naar 'Medan', om van hieruit op 3 augustus door te vliegen naar Java.

Het was een echte belevenis, iets wat je niet zomaar weer mee zal maken. Veel mensen hier hebben het wel iets luxer dan wij in de jungle, maar ook veel mensen wassen zich in de rivier en bereiden eten niet hygienisch. Je beseft in dit land maar weer al te goed hoe goed wij het in Nederland hebben. Alhoewel de mensen hier ook erg vrolijk en gelukkig lijken zijn.

Indonesië Dag 18: Sumatra - 30 juli 2010

Reisdag: van 'Berastagi' naar 'Bukit Lawang'. Eerste uur met een mini-busje, maar gelukkig de grootste afstand met een grote bus. Weliswaar zonder airco, maar ach, beter dan 3 uur door elkaar geschud worden! Waar we de eerste busreis met de Fransen moesten lachen om de grote bus, vinden we deze nu de meest comfortabele en veilige manier om van A naar B te komen. En het kost allemaal erg weinig...

Tijdens onze busreis kwam een Indonees, die ook wat Nederlands kon, bij ons zitten voor een praatje. Hij bleek een broer te hebben die gids was in Bukit Lawang, en laat die broer nou net achter ons zitten! (Verkooptruc, zoals al voorspeld in onze Lonely Planet reisgids!) Broer nam het over, was niet opdringerig en erg aardig. We vroegen hem om onze gids te zijn voor de dag erop. Hij heeft ons ook naar een accomodatie gebracht.

Bukit Lawang is een toeristisch maar bijzonder plaatsje. Eerst werden we met onze bagage in een 'taxi' (scooter met zijspan) naar het beginpunt gebracht. De bewoners ontvingen ons hartelijk. Het dorpje ligt aan het begin van het 'Gunung Leuser National Park', de hotspot van Sumatra omdat dit een van de weinige plekken is waar je de oerang oetang in het wild kunt zien. We moesten een enorme hangbrug (voelde me gelijk al een echt 'Jane') over, waaronder de rivier stroomt die door het hele park heen loopt. Langs de rivier staan alle accomodaties. Erg leuk om te zien.

Na een enorme stortbui en een koude douche, ze hebben er geen warme brrr...kwam de gids ons de trip voor morgen uitleggen. We hebben gekozen voor een 2 daagse jungle trip, met overnachting. Maar dan wel middenin de bush bush (Ja mam, dit was echt mijn idee)! Spannend!!! Ben heel benieuwd wat we ervan gaan vinden.

Indonesië Dag 17: Sumatra -29 juli 2010

Vandaag de klim van een paar uur gemaakt naar de vulkaan langs een steile weg. Eerst gewoon asfalt, daarna zoeken naar een steil paadje onder de bomen door, maar uiteindelijk kwamen we bij de spuwende zwaveldampen. Je hoorde de 'geisers' al van verre pruttelen en de het ruikt naar rotte eieren! Toch wel gek dat je zo dicht bij een krater kunt komen.

Nog een bruin slangetje gezien van een halve meter door er bijna op te gaan staan en kleine apen langs de bergweg.

Ook hebben we de 'hot springs' (heetwaterbronnen) gezien. Men haalt dus de hete gassen uit de grond om energie te winnen en om de heetwaterbaden te verwarmen. We waren helaas niet zo onder de indruk want het waren gewoon betonnen baden en er was weinig natuurlijks aan.

Aan het einde van de dag wilden we naar beneden met een streekbusje, alleen konden we die niet vinden. Wel een busje vol met 30 gelovige vrouwen (allen hoofddoek!) die een gezellig uitstapje maakten. Ze vonden ons erg interessant en we mochten natuurlijk mee! Wij pasten qua lengte nauwelijks in de bus, maar het is toch gelukt. De vele glimlachen die we kregen deden ons goed. Alleen Hans voelde zich wat ongemakkelijk tussen de 'dames op leeftijd' hihi...!

Indonesië Dag 16: Sumatra -28 juli 2010

Vandaag zijn we verder gereisd naar een bergdorp genaamd 'Berastagi'. Hier gaan we een vulkaan bekijken en eventueel een heetwaterbron. De reis was erg vermoeiend. We hebben de plaatselijke minibusjes genomen. Dat de weg zó hobbelig was hadden we echt nooit gedacht. Het was nog erger dan de scootertocht van gisteren! We zaten achterin, samengepropt tussen de Indonezen. Wanneer de stoelen vol zijn, stappen ze nog gewoon in! Het is echt afzien voor ons Nederlanders. Alhoewel, als je ons plekje vergelijkt met die van sommige passagiers, valt het nog mee. Men zit ook op de bus (dak) en de assistent van de chauffeur hangt zo'n beetje aan de open zijdeur te bungelen. We hebben wel 3 reispillen genomen en dat was maar goed ook. Ook zijn we veel aangesproken door mensen die natuurlijk iets van ons wilden. In sommige dorpjes waar we even stopten deden sommige mannen heel vreemd, ook tegen Hans. Echt een fijn gevoel kregen we niet van deze dag.

Uiteindelijk, na een rit van zo'n 5 uur, hebben we een guesthouse gevonden waar we nu heerlijke tomatensoep en rijst met kip en curry gaan eten.

Indonesië Dag 15: Sumatra -27 juli 2010

Goed geslapen! Afgezien van de keutels in ons bed en op het nachtkastje...tja het hoort er allemaal bij ;-)

We hebben een scooter gehuurd en zijn het hele eiland rondgereden. Het was wel een groter eiland dan we in eerste instantie dachten en toen we halverwege op onverharde weg kwamen, zagen we het even somber in. Uiteindelijk alles goed gekomen en onderweg veel gezien van het echte Indonesië.

Het volk hier noemt men het Batak-volk. Dit volk is pas in 1783 ontdekt en waren destijds nog kannibalen! Inmiddels is dit kannibalisme afgeschaft,....pfff...hebben wij even geluk! De bouwstijl van de huizen hier is ook in Batak-stijl: houten huizen met een puntdak dat mooi versierd en geverfd is. Onze eerste stop was bij een traditionele 'Batak' dans. Morgan (frans meisje) en ik hebben meegedanst. We kregen daarbij een traditioneel geweven doek om ons heen, erg grappig.

Ook heb ik gevraagd of we even in het plaatselijke schooltje mochten kijken en dat mocht! De leraressen verwelkomden ons hartelijk (vooral toen ik zei dat ik ook juf ben) en er werden gelijk stoelen neergezet voorin de klas. Zo'n verschil met ons. Alle kinderen zitten op van die 'ouderwetse' schoolbanken. De juf staat voor de klas en haar kleine baby ligt gewoon op het bureau te slapen! De lerares vroeg een aantal dingen over onderwijs in Nederland en vertelde dat de juffen hier geen geld hebben om op vakantie te gaan...dan voel je je wel even zitten moet ik zeggen. We hebben dan ook maar geen foto's van binnen genomen. Typisch is verder de kleding: alle kinderen hebben witte bloesjes met rode broekjes of rokjes en de leraressen herken je aan de nette beige-kleurige uniformen.

Onderweg zie je van alles: rijstvelden waarop hard gewerkt wordt, buffels die het land bewerken, geiten, zwijnen, loslopende kippen, en overal waar we doorheen reden werd naar ons geroepen en gezwaaid, m.n. de kinderen: 'Hello Miss!' Maar een enkeling roept gelijk daarna ook: 'Money, money, money.' Bij sommige bewoners die tijdens een stop naar ons toekwamen hadden we dan ook geen goed gevoel, ook de kleintjes. Zijn ze altijd zo vriendelijk of zijn wij voor hen een lopende pinautomaat?

's Avonds nog wat foto's en email uitgewisseld met Guillaume en Morgan. Het was erg gezellig met hen. Ze gaan ook door naar Australië, maar waarschijnlijk komen we elkaar niet meer tegen.

Indonesië Dag 14: Sumatra -26 juli 2010

Tijdens onze vroege vlucht (maar 1 uurtje vliegen!) hebben we onze route bepaald voor Sumatra. Het is een erg groot eiland, maar we hebben maar een week, dus dan moet je helaas kiezen...

Het zuiden van Sumatra is nog wat minder ontwikkeld en wordt niet echt aangeschreven voor toeristen, dus daar gaan we dan ook niet heen. Vanuit onze vlieghaven 'Medan' in het Noordoosten kun je de meest bijzondere plekken bezoeken, dus daar begon vandaag dan ook onze trip. We zijn gelijk doorgegaan vanaf de luchthaven naar het grootste meer van Zuidoost-Azië: 'Danau Toba'.

We waren het vliegveld nog niet af of er stonden wel 3 taxichauffeurs om eens heen: 'You need a taxi?' 'Where do you want to go?' Terwijl je zelf nog maar amper weet waarheen, dus dit vonden we een beetje irritant. Al snel vroeg een Frans stelletje of wij ook naar het meer gingen en we besloten samen een taxi naar een busstation te nemen. Vandaar hebben we een 'boemelbus' genomen voor 2 euro p.p.!

Maleisië Dag 13: Kuala Lumpur -25 juli 2010

Vandaag wat geshopt in de enorme shopping malls hier. En alles is zo goedkoop! Een paar voorbeelden: broek (12,50 euro), telefoonhoesje (1 euro), laptoptas (6 euro), eten (5-10 euro p.p.) Ze verkopen ook veel nepmerken en rotzooi, maar toch is het leuk om zo goedkoop wat in te slaan!

Verder wat dingen geregeld voor onze reis naar Indonesië en gebeld met het thuisfront. Allemaal via skype, echt zo leuk!

Vannacht moeten we er om 03.00 uur uit en worden we met een taxi naar het vliegveld gebracht, we gaan dus maar gauw proberen nog even te slapen.

Maleisië Dag 12: Kuala Lumpur -24 juli 2010

Gisteren toch maar weer een Malariapil ingenomen en geen last meer gehad, fijn! Dus toch iets verkeerds gegeten. Terwijl we juist veel in winkelcentra eten bij ketens die er schoon en fris uitzien. Maar ach, je weet het natuurlijk nooit. 1 dag last gehad valt nog alles mee!

We hebben vandaag de highlights van Kuala Lumpur bekeken. Te voet en met de 'monorail', een treinwagon op een rails boven de gewone autoweg, erg grappig. Zoiets hebben wij in Nederland alleen in een pretpark ofzo.

Het is hier ook erg warm, maar de luchtvochtigheid lijkt iets minder dan in China. Je ziet hier veel verschillende nationaliteiten en ze kijken dus niet op van lange Nederlanders, ook wel weer eens fijn. Het land heeft Engelse invloeden (men spreekt goed engels, vooral Hans vindt dit een grote verbetering t.o.v. China) maar ook Arabische invloeden. Er zijn dan ook veel moslims. Een burka is hier heel gewoon!

De 'Menara Tower' (tv toren) is met zijn 421 meter de hoogste toren van Zuid-Oost Azië en hier zijn we dan ook met zonsondergang omhoog gegaan. Wat een super uitzicht over de stad heb je dan zeg! Je ziet van hieruit ook de Twin Towers goed staan. We hebben hier veel mooie foto's gemaakt!